Συνεχής αίσθηση ευεξίας και θετικής ενέργειας. Απουσία πόνου.
Σύγχρονες επιστημονικές μελέτες έχουν καταδείξει ότι η υγεία δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται αποσπασματικά αλλά ολιστικά. Ένας άνθρωπος θεωρείται υγιής όταν έχει σωματική, ψυχική και κοινωνική ισορροπία. Αν κάποια από αυτές τις πτυχές νοσεί, το πιο πιθανό είναι ότι και οι άλλοι τομείς τίθενται σε κίνδυνο. Το Σύστημα Υγείας μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μια επείγουσα κατάσταση (π.χ. να δώσει αντιβίωση για μια λοίμωξη) ή να δράσει χειρουργικά όταν χρειάζεται (π.χ. σκωληκοειδίτιδα).
Το να είναι όμως κάποιος «χρονίως υγιής» είναι θέμα προσωπικό για να επιτευχθεί. Είναι σύνηθες να είναι καλές οι εξετάσεις και ο γιατρός να μη βρίσκει κάποια πάθηση και εκείνος να μην αισθάνεται καλά: «Θολό» μυαλό, φουσκώματα και δυσπεψία, εκζέματα που έρχονται και φεύγουν, συνεχόμενη κόπωση και κακή διάθεση. Η απουσία νόσου επομένως, δεν συνεπάγεται την καλή υγεία.